Παραδοσιακές χοιρινές τσιγαρίδες..." τα καλαμαράκια του βουνού " ( Συνταγή )

 

Μπορεί, η  διαχείριση της πανδημικής νόσου του κορονοϊού ( Covid - 19 )

να μας έχει περιορίσει στα σπίτια μας, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε την Ορθόδοξη πίστη 

και τις εθνικές  παραδόσεις μας.

Παραδοσιακή είναι και η  παρασκευή  της  " χοιρινής  τσιγαρίδας ", έθιμο αρκετών περιοχών της πατρίδας μας 

( Ξηρόμερου Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας ,  Αργιθέας   Αγράφων,  Καρδίτσας ,Τρικάλων, Καλαμπάκας

Βοΐου Κοζάνης...).

Παλαιότερα ήταν έθιμο του " Δωδεκαημέρου " και προερχόταν από το οικόσιτο χοιρινό της κάθε οικογένειας,

αφού τότε δεν υπήρχαν στα χωριά κρεοπωλεία. 

Σήμερα η συνταγή αυτή μπορεί να παρασκευαστεί από τον Δεκέμβριο μέχρι και τον Φεβρουάριο,

με τον ακόλουθο τρόπο:

*Σε χάλκινη επικασσιτερωμένη ( γανωμένη  ) κατσαρόλα, βάζουμε μέχρι την μέση, 

χοιρινή πανσέτα  χωρίς κόκαλο κομμένη  σε κύβους ( όπως τα λουκούμια ).

* Προσθέτουμε λίγο κρύο νερό, χωρίς να σκεπάσει το κρέας.

* Προσθέτουμε λίγη ρίγανη και όσο αλάτι επιθυμούμε.

* Ξεκινάμε με δυνατή φλόγα ( ηλεκτρικό μάτι, υγραέριο ή ξύλα ).

* Όταν εξατμιστεί το νερό και αρχίζει να λιώνει το λίπος χαμηλώνουμε την φλόγα.

* Όλη την διάρκεια της παρασκευής ανακατεύουμε το κρέας, με ξύλινη κουτάλα

για να μην κολλήσει στον πάτο του σκεύους.

*Όταν αρχίζουν και ροδίζουν οι " τσιγαρίδες " και ξεροψηθούν τις βγάζουμε με μια τρυπητή κουτάλα

και προσθέτουμε λεμόνι.

 Καλή όρεξη...

Το υγρό που μένει στο σκεύος είναι λίπος ( λίγδα το έλεγαν οι παλαιοί ) και  παλαιότερα το

χρησιμοποιούσαν  για μαγείρεμα ή για καύσιμο φωτισμού.

Το λίπος όπως και τα χρησιμοποιημένα φυτικά έλαια δεν τα απορρίπτουμε στον νεροχύτη του σπιτιού μας,

αλλά σε ειδικούς κάδους ανακύκλωσης!

Κείμενο - Φωτογραφίες : Σπύρος  Θεοδ.  Κουτσοχρήστος 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΟ NEWSPULL.GR